آسیب استخوان در کوهنوردی مشکلی بزرگ و بسیار حساس است. در شهر تا نزدیک ترین بیمارستان در نهایت ترافیک، مصدوم با حداکثر 30 دقیقه تحت درمان های اولیه شکستگی یا در رفتگی ها قرار می گیرد اما در کوهستان شما با این نعمت روبرو نیستید. شرایط مصدوم و موقعیت بسیار پیچیده امدادی و فاصله واکنش تیم های امدادی بسیار زمان بر و مشکل تر است. پس باید خودمان بدانیم چه اقداماتی ضروری می باشد. واقعا اگر شکستگی استخوان اتفاق افتاد اولین اقدام ما چه باید باشد؟ بیایم با هم بیاموزیم که در این مواقع چه باید کرد.

استخوان های بدن و آسیب استخوان در کوه 

یک انسان بالغ 206 عدد استخوان در بدن دارد که در کنار هم چیده شدن آنها استایل بدنی را شکل داده اند. بعضی از استخوان های بدن ابزارهای انجام کار بوده مانند دست ها و پاها و بعضی دیگر محفظه هایی هستند که مانند قلعه ای عضوی را در بر می گیرند مانند کاسه سر و دنده ها که محافظان مغز، چشم و زبان و … هستند. در این مطلب لزومی به تفکیک تعداد استخوان های بدن نیست تنها باید بدانیم که آسیب استخوان در کوهنوردی از هر جهت ما را وارد شرایط اورژانسی امداد و نجات می کند.

دسته بندی امدادی برای آسیب استخوان

بیشتر سوانح مربوط به شکستن استخوان در کوهنوردی به دلیل سقوط ها، بخصوص در فرود کوهنوردان است. در حالت سقوط به دلیل میزان گرانش بر حسب ارتفاع، زاویه برخورد، سطح برخورد و محل برخورد میزان شکستگی ها تفاوت خواهد نمود. مثلا گاهی بر اثر افتادن و سقوط تنها مچ پای کوهنورد دچار شکستگی یا در رفتگی می شود، گاهی ممکن است دچار آسیب شدید ستون فقرات شود و یا صدمه جدی به کاسه سر یا محفظه دنده ای وارد شود. در اینگونه موارد که میتواند با خونریزی بیرونی و یا داخلی همراه باشد سرعت عمل و شکل امدادی همراهان تا رسیدن تیم خبره امداد و نجات بسیار مهم است چرا که در صورت کوچکترین غفلتی کوهنورد کشته یا دچار آسیب دیدگی های مادام العمر خواهد شد. در ورزش بیشتر آسیب ها، بر اساس درصدبندی به سیستم های حرکتی مانند دست و پا، کتف، ترقوه و بعد گردن، کاسه سری، ستون فقرات و در نهایت محفظه ای دنده ای وارد می شود. پس بر اساس احتمالات باید در کیت امداد کوهستان خود آتل های لازم را به همراه داشته باشید یا در مطلب انواع آتل ها آموزش های لازم در مورد آتل بندی های بخش های مختلف بدن را بدانید.

اولویت بندی اقدامات امدادی در آسیب استخوان

در تمامی حوادث شما باید همیشه بدترین شرایط را در نظر بگیرید چرا که رفتار امدادگرانه با رفتار احساسی و این که بگوییم چیزی نشده بسیار متفاوت است. 

بیایم فرض بگیریم همنوردمان سقوط کرده است: 

♦ اگر همنورد ما دچار حادثه ای شد که در پی آن حادثه مشکوک به شکستگی یا هر پیش آمد دیگری شدیم بهترین محل، شروع امدادی در همان محل است. بعنی به هیچ وجه مصدوم را تا روشن شدن وضعیتش تکان ندهید مگر اینکه احتمال حادثه بدتری را بدهیم که در کوه می تواند احتمال ربزش بهمن باشد. پس اگر درصد احتمالات محیطی کم بود باید عملیات امداد و نجات را از همان محل شروع کنیم. 

♦ اولویت بعدی چک کردن 3 عامل است که معروف به ABC می باشد. 1.باز بودن راه های هوایی، 2.احیای تنفسی، 3.برقرار بودن جریان درست نبض و خون.

منبع: آسان طب

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: